Eindelijk, een eerste blog!
Door: Janne
Blijf op de hoogte en volg Janne
08 Februari 2014 | Indonesië, Senggigi
Salam! (Hallo!)
Inmiddels zitten we alweer 13 dagen op Lombok, maar door gebrek aan wifi heb ik nog geen blog kunnen uploaden... Daarom een blog van meer dan een week geleden. De rest volgt nog! ;-)
Sarah en ik zitten nu 4 dagen op Lombok en hebben al best wat meegemaakt! De vlucht hier naartoe was erg lang maar uiteindelijk is het allemaal meegevallen. Op Istanbul moesten we 8 uur wachten, maar daar hebben we ons vermaakt met de winkeltjes, kletsen, mensen kijken, backgammon en thee drinken.
Daarna zijn we om 00.40 naar Jakarta gevlogen, waarbij ik heel blij was dat ik niet langer ben dan 1.72, want de stoeltjes waren redelijk krap. Ik heb dus niet zo goed geslapen helaas, wel hebben we best wel veel vliegtuigmaaltijden gehad, zelfs een om 3 uur 's nachts... Misschien om ons alvast in het Indonesische ritme te brengen.
Rond half 8 kwamen we aan op Jakarta waar gelukkig onze koffers ook waren. Toen we naar buiten kwamen wachtte op ons de taximaffia, die ons allemaal heel graag wilden helpen. Uiteindelijk hebben we toch maar de vraagprijs betaald, na een zwakke poging tot afdingen. We waren allebei zo moe dat we die 7 euro voor de rit naar het hotel graag wilden betalen.
Aangekomen in het POP!hotel hebben we lekker gedoucht en een poging gedaan om te slapen. Het was duidelijk een vliegtuighotel dus dat lukte helaas niet erg goed. Om 3 uur 's nachts ging onze wekker en gingen we op naar het vliegveld voor de vlucht naar Lombok. Daar zijn we nog even naar de Strabucks geweest (lekker westers haha) en werd ik miss Yoma genoemd, wat tot nu toe al veel gebeurd is. Nana of Diana kent iedereen, maar op een of andere manier wordt het bij mij Yoma of Yonna. Ach. Even wennen.
Toen we aankwamen op Lombok lukte ons het dit keer wel om de taximaffia van ons af te slaan want Apip en Mindie stonden ons al op te wachten. In de rit naar ons huis hebben we al veel van het eiland gezien (super mooie natuur!) en zijn we gestopt om wat fruit te kopen onderweg. Rambutan en Mangis, allebei nog nooit van gehoord maar erg lekker! Verder hebben Apip en Mindie ons 's middags meegenomen naar een restaurant aan het strand, waar we lekker hebben gegeten en heel tropische fruitshakes hebben gedronken. Ook hebben we toen meteen van alles geregeld zoals m'n telefoonnummer hier en hebben ze veel van de buurt laten zien. Ons huis is erg mooi, fijne kamers en, wel even wennen, een koude douche. Die avond wilden we een beetje op tijd naar bed, alleen toen we thuiskwamen zagen we... Kakkerlakken!! Dus eerst met een bus heel chemisch spul de kakkerlakken proberen uit te roeien. Wat niet gelukt is, want de dag daarna zaten er weer nieuwe kakkerlakken! Even wennen dus, deze nieuwe huisdiertjes, maar gelukkig worden het er langzaamaan minder. Ook hebben we salamanders in huis en die eten muggen, dus die mogen blijven!
Vrijdag zijn we naar Mataram Mall geweest met Mindie en hebben we wat gewinkeld. Ik moest nog schoenen hebben, want die was ik – heel handig – vergeten in m'n koffer te stoppen. En schoenen zoeken is hier een redelijk moeilijke opgave, want maat 40 hebben ze nauwelijks (en dan vallen de meeste schoenen hier ook nog klein uit!). Uiteindelijk dus maar naar de herenafdeling, waar ik wel ben geslaagd. All Stars achtige gympen, dus dat valt toch niet op!
's Middags hebben we scooterles gehad, dus gewoon in de straat wat rondjes rijden en gewend raken aan de scooter. Ging best wel goed! 's Avonds toen toch maar een taxi besteld naar café Alberto, een restaurant aan het strand met gratis zwembad met ook pasta en pizza op het menu. (Voor als we de rijst zat zijn!) Heerlijk, ik denk dat dat een van onze favorieten gaat worden!
Zaterdag weer scooterles gehad maar nu de weg op en dat viel me alles mee. Het verkeer ziet er zo chaotisch uit en naast dat er aan de linkerkant wordt gereden, haalt iedereen ook zowel rechts als links in en van een doorgetrokken streep trekt niemand zich iets aan. Regelmatig toeteren dus en goed vooruit blijven kijken. Inmiddels beweeg ik mij als een ware local door het verkeer! Al worden we regelmatig aangestaard of wordt er heel hard om ons gelachen, want twee van die witte meisjes op een motorcycle is toch wel raar.
Tot nu toe bevalt het me hier dus prima! Het weer begint langzaam te wennen en ik zweet niet meer bij elke beweging. Op de hoek van de straat staat een moskee en ook dat went, ik lig er niet meer wakker van 's nachts. Verder vallen de relaxte levensstijl en vooral ook de ontzettend aardige en behulpzame mensen erg op. Ook is iedereen nieuwsgierig, dus gewoon even aangesproken worden door een wildvreemde in de supermarkt over waar ik vandaan kom, waar ik verblijf, hoe oud ik ben, hoelang ik hier blijf en weet ik veel allemaal nog wat, hoeft hier niet meteen een vreemde versierpoging te zijn van een of andere engerd. (Voor de ongeruste kijkers thuis: soms ook wel hoor, zo naïef zijn we ook weer niet dus maak je geen zorgen haha!) Best gezellig dus, en zo maak ik veel praatjes met de lokale bevolking.
Morgen zijn we uitgenodigd door onze overburen om mee te gaan naar een ritueel in een boeddhistische tempel, ben erg benieuwd! En maandag begint de stage, ook erg spannend!
Groetjes vanuit Lombok!
Inmiddels zitten we alweer 13 dagen op Lombok, maar door gebrek aan wifi heb ik nog geen blog kunnen uploaden... Daarom een blog van meer dan een week geleden. De rest volgt nog! ;-)
Sarah en ik zitten nu 4 dagen op Lombok en hebben al best wat meegemaakt! De vlucht hier naartoe was erg lang maar uiteindelijk is het allemaal meegevallen. Op Istanbul moesten we 8 uur wachten, maar daar hebben we ons vermaakt met de winkeltjes, kletsen, mensen kijken, backgammon en thee drinken.
Daarna zijn we om 00.40 naar Jakarta gevlogen, waarbij ik heel blij was dat ik niet langer ben dan 1.72, want de stoeltjes waren redelijk krap. Ik heb dus niet zo goed geslapen helaas, wel hebben we best wel veel vliegtuigmaaltijden gehad, zelfs een om 3 uur 's nachts... Misschien om ons alvast in het Indonesische ritme te brengen.
Rond half 8 kwamen we aan op Jakarta waar gelukkig onze koffers ook waren. Toen we naar buiten kwamen wachtte op ons de taximaffia, die ons allemaal heel graag wilden helpen. Uiteindelijk hebben we toch maar de vraagprijs betaald, na een zwakke poging tot afdingen. We waren allebei zo moe dat we die 7 euro voor de rit naar het hotel graag wilden betalen.
Aangekomen in het POP!hotel hebben we lekker gedoucht en een poging gedaan om te slapen. Het was duidelijk een vliegtuighotel dus dat lukte helaas niet erg goed. Om 3 uur 's nachts ging onze wekker en gingen we op naar het vliegveld voor de vlucht naar Lombok. Daar zijn we nog even naar de Strabucks geweest (lekker westers haha) en werd ik miss Yoma genoemd, wat tot nu toe al veel gebeurd is. Nana of Diana kent iedereen, maar op een of andere manier wordt het bij mij Yoma of Yonna. Ach. Even wennen.
Toen we aankwamen op Lombok lukte ons het dit keer wel om de taximaffia van ons af te slaan want Apip en Mindie stonden ons al op te wachten. In de rit naar ons huis hebben we al veel van het eiland gezien (super mooie natuur!) en zijn we gestopt om wat fruit te kopen onderweg. Rambutan en Mangis, allebei nog nooit van gehoord maar erg lekker! Verder hebben Apip en Mindie ons 's middags meegenomen naar een restaurant aan het strand, waar we lekker hebben gegeten en heel tropische fruitshakes hebben gedronken. Ook hebben we toen meteen van alles geregeld zoals m'n telefoonnummer hier en hebben ze veel van de buurt laten zien. Ons huis is erg mooi, fijne kamers en, wel even wennen, een koude douche. Die avond wilden we een beetje op tijd naar bed, alleen toen we thuiskwamen zagen we... Kakkerlakken!! Dus eerst met een bus heel chemisch spul de kakkerlakken proberen uit te roeien. Wat niet gelukt is, want de dag daarna zaten er weer nieuwe kakkerlakken! Even wennen dus, deze nieuwe huisdiertjes, maar gelukkig worden het er langzaamaan minder. Ook hebben we salamanders in huis en die eten muggen, dus die mogen blijven!
Vrijdag zijn we naar Mataram Mall geweest met Mindie en hebben we wat gewinkeld. Ik moest nog schoenen hebben, want die was ik – heel handig – vergeten in m'n koffer te stoppen. En schoenen zoeken is hier een redelijk moeilijke opgave, want maat 40 hebben ze nauwelijks (en dan vallen de meeste schoenen hier ook nog klein uit!). Uiteindelijk dus maar naar de herenafdeling, waar ik wel ben geslaagd. All Stars achtige gympen, dus dat valt toch niet op!
's Middags hebben we scooterles gehad, dus gewoon in de straat wat rondjes rijden en gewend raken aan de scooter. Ging best wel goed! 's Avonds toen toch maar een taxi besteld naar café Alberto, een restaurant aan het strand met gratis zwembad met ook pasta en pizza op het menu. (Voor als we de rijst zat zijn!) Heerlijk, ik denk dat dat een van onze favorieten gaat worden!
Zaterdag weer scooterles gehad maar nu de weg op en dat viel me alles mee. Het verkeer ziet er zo chaotisch uit en naast dat er aan de linkerkant wordt gereden, haalt iedereen ook zowel rechts als links in en van een doorgetrokken streep trekt niemand zich iets aan. Regelmatig toeteren dus en goed vooruit blijven kijken. Inmiddels beweeg ik mij als een ware local door het verkeer! Al worden we regelmatig aangestaard of wordt er heel hard om ons gelachen, want twee van die witte meisjes op een motorcycle is toch wel raar.
Tot nu toe bevalt het me hier dus prima! Het weer begint langzaam te wennen en ik zweet niet meer bij elke beweging. Op de hoek van de straat staat een moskee en ook dat went, ik lig er niet meer wakker van 's nachts. Verder vallen de relaxte levensstijl en vooral ook de ontzettend aardige en behulpzame mensen erg op. Ook is iedereen nieuwsgierig, dus gewoon even aangesproken worden door een wildvreemde in de supermarkt over waar ik vandaan kom, waar ik verblijf, hoe oud ik ben, hoelang ik hier blijf en weet ik veel allemaal nog wat, hoeft hier niet meteen een vreemde versierpoging te zijn van een of andere engerd. (Voor de ongeruste kijkers thuis: soms ook wel hoor, zo naïef zijn we ook weer niet dus maak je geen zorgen haha!) Best gezellig dus, en zo maak ik veel praatjes met de lokale bevolking.
Morgen zijn we uitgenodigd door onze overburen om mee te gaan naar een ritueel in een boeddhistische tempel, ben erg benieuwd! En maandag begint de stage, ook erg spannend!
Groetjes vanuit Lombok!
-
18 Februari 2014 - 11:58
Kristel:
Heeeee Yoma!
Wat fijn om te horen dat jullie het daar zo naar je zin hebben. De kakkerlakken zijn een beetje jammer, weet je al of de mythe "als je er 1 doodt krijg je er 2 voor terug" klopt?
Ik moest trouwens erg lachen omdat je je schoenen was vergeten (sorry).
Heel veel plezier nog, hopelijk was de eerste stage week leuk! En veel succes met de taalcursus. En tot slot: geniet maar lekker van de mooie natuur en het lekkere eten =)
Liefs Kristel -
18 Februari 2014 - 13:42
Silvia:
Hoi janne,
Dacht al dat het aan mij lag dat ik niks las op waar ben jij nu. Maar dacht ook je moet ook even wennen en acclimatiseren. En ja hoor dan komt het toch nog onverwachts. Heb het even gedeeld op FB want Gerda had je natuurlijk weer niet. Haha. Ben blij dat je het naar je zin hebt, toch best spannend allemaal, en laten we het maar niet over je schoenen hebben -
19 Februari 2014 - 08:35
Stijn:
Wie is dirk? -
19 Februari 2014 - 08:35
Stijn :
Super leuk voor je Janne! Geniet er van en veel plezier meisie ;-) -
19 Februari 2014 - 16:39
Yvonne:
Hey Janne/Yama!
Eindelijk iemands naam die ook met de Y begint, haha!
Die Dirk komt wel met griezelverhalen zeg, pas maar op met je westerse looks ;)
Geniet ervan en hou ons maar op de hoogte!!
Btw, wat Kristel zei over die kakkerlakken klopt wel... iehl
xx -
19 Februari 2014 - 21:11
Gerda En Henk:
Hoi Janny,
Wij hebben van Ed jou adres gehad, vind je niet erg hè?
Leuk om jou verslag ook te lezen. Fijn dat je je ook al zo snel kan aanpassen.
Geniet ervan, veel lekkere dingen eten en als je recepten kan krijgen, doorsturen aan mij.
Heeeeel veeeel plezier,
Henk en Gerda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
